Dag 4 naar Castelsardo

Heerlijk geslapen. Heerlijk bed in dit hotel. We slapen ook best lang, totalloss zijn we al van alle indrukken en de warmte. Het gevoel dat we al twee weken weg zijn in plaats van een paar dagen haha.

In de ruimte van het ontbijt was het tjokvol. Een ober zocht gauw twee stoelen en een tafel voor ons. We pakken wat broodjes en tja, waar is het bestek? En de koffie? Een chagrijnige dame die het erg druk had snauwde, moment moment. We wachten geduldig tot we bestek krijgen en de koffie komt dan ook uiteindelijk. We hadden verkeerde timing denk ik, want even later was er plek over. Morgen maar vroeger op staan.  

Vandaag staat Castelsardo op het programma en we nemen een toeristische route. 

Castelsardo is een authentiek Sardijnse stadje! Dit stadje is een op een heuvel gebouwde Genuese buitenpost uit de oudheid. Een laat gotische kathedraal balanceert hier als het ware op het randje van de afgrond. De oude vestingmuur en het eeuwenoude fort Castello Bellavista (waarin een museum op het gebied van weefkunst is gevestigd) hebben we bekeken. Het was me een klim naar boven maar prachtig! ook de kathedraal Sant'Antonio Abate met een prachtig gekleurd dak zien we. Verder zijn er ook leuke kleine souvenirwinkeltjes

De stad heeft in de loop der eeuwen verschillende namen gehad. De eerste naam van de nederzetting was Castelgenovese, gesticht in 1102 door een adellijke familie uit Genua. Na de verovering in de 15e eeuw door de Spanjaarden werd het Castelaragonese, om tenslotte door Carlo Emanuele III omgedoopt te worden tot het huidige Castelsardo.

Rond half twee hebben we wel trek gekregen, maar wat is het heet! We zien een restaurantje wat zegt dat ze een terras met panoramisch uitzicht hebben. We volgen de serveerster naar binnen en moeten heel veel smalle trappetjes op. Boven aangekomen is inderdaad een terras maar er zit niemand, en als je zit is het uitzicht verdwenen door de hoge muur. Hahahaaa, maar het waait er wel wat dus besluiten maar hier te blijven zitten en  slaan zo een fles water achterover.  Dan een pizza bestellen en de serveerster maar steeds de trappen naar beneden en weer omhoog. De stakker 😬

Wij zijn lekker uitgerust, buikje vol dus we gaan weer. We slenteren door de gezellige straatjes op de berg. 

Terug bij de auto branden we de billen aan de stoelen, wat ggrrrr verdraaide heet! 

Tony zag op de kaart een parkje en dacht daar gaan we naartoe, echter geen park te vinden en we worden op de berg door smalle straatjes geleid, met 2 millimeter ruimte aan weerszijden. Ik zou mijn papieren zakdoekjes bijna opvreten, de alarmen blijven maar tetteren van de auto.

Gelukkig vinden we op enig moment weer de grotere weg en rijden langs de kust richting Sassari. Bij een grote Conad shoppen we salades en drinken en gaan naar het hotel.

Pfff de airco doet het niet. Tony belt de receptie en ze zeggen : bij de pillows  in de closet zit een knop. We zoeken de hele kast af maar zien nergens een knop. Ik bel nog es de receptie en dan komt die man uiteindelijk toch naar onze kamer en wijst de aan/uitknop aan het bed boven de kussens! Pfff…

Het duurt een paar minuten en daar komt de koelte ons tegemoet. Heerlijk even met de voetjes omhoog. 

Rond half acht pakken we de salades en de fruitsalade en kuieren we naar het park 10 minuten lopen van het hotel. Hier peuzelen we de salades op en met uitzicht op spelende kinderen nog even mijn verslag schrijven. 

Rond 21.00 uur kuieren we terug naar het hotel om het zweet nog van ons af te spoelen en lekker te gaan liggen. 

Morgen weer verder…