Met z’n drieën naar Boleslawiec, Polen

Omdat ik erg ziek werd tijdens de reis naar Boleslawiec heeft Wilma op de terugreis een reisverslag gemaakt van onze dagen met zijn drieën naar Polen, Boleslawiec. Dankjewel Wilma!
 

Het is half 6, wanneer de wekker gaat. Ik heb niet langer dan 2 uur geslapen maar voel meteen de adrenaline stromen. Ik weet dat ik het daar vandaag ook wel van moet hebben. We gaan naar Polen. Jippie. Ik heb mij hier al tijden op verheugd en nu is het dan eindelijk zo ver.

Om half 7 sta ik met een plastic zwevertasje bij Alice voor de deur. We hebben afgesproken niet teveel bagage mee te nemen want dat beperkt ons in kofferruimte voor het blauwe goud; Bunzlau!!! 

We stappen met ons drieën in de auto. Alice rijdt.  We zullen om de beurt een deel rijden. Het is druk op de weg. In Duitsland stoppen we een paar keer voor een sanitaire stop. De stemming zit er goed in, we hebben veel lol.

Een paar uur voor Polen zegt Alice zich niet lekker te voelen. Nanda neemt het stuur over. Ik ben wel blij dat zij het overpakt. De auto is een automaat en meteen de snelweg op in een auto die ik niet ken, doet mijn stresslevel toch een beetje in het rood belanden.

Nanda heeft het, voor mij, rijdende monster, redelijk onder controle. Ze doet het toch maar even in die drukte van vrachtverkeer. Later blijkt ze een volleerd automatische feeling te hebben, dat ze mij vrijwaart het stuur ook maar enigzins te hoeven aanraken. Waarvoor mijn dank!

In Polen worden we overweldigd door de enorme gele koolzaadvelden, waar we langsrijden. Wat een prachtig gezicht. We zijn het er over eens dat het voorjaar ook hier de mooiste tijd van het jaar is, waar het de natuur betreft.

Het wordt er met Alice niet beter op tijdens onze rit. Ze voelt zich doodziek. Rond 17.30 uur. Zijn we bij het hotel, waar zij meteen haar bed inschiet.

Het hotel is een sprookje of een spookhuis. Het ligt er maar net aan in welk weertype je aankomt. Een soort van Dracula villa zeg maar. Door de zonovergoten dag besluiten we in een sprookjeskasteel te zijn beland. Veel kroonluchters, kaarsen, schilderijen, trappen en hoge muren.

Nanda en ik slapen samen, Alice heeft een eigen kamer. Nu ze zich zo ziek voelt, komt dat goed uit. Nanda en ik eten in het restaurant en ook wij liggen die avond optijd in bed.

De volgende dag staan we rond 7.15 uur op. We zijn er helemaal klaar voor. Alice helaas niet. Zij blijft in bed. 

Nanda en ik zoeken de adressen van alle Bunzlauwinkels en deze gaan in de autonavigatie. 

We beginnen bij de Outlet en daarna in de winkel ernaast. Mijn decor is hier te vinden en ik doe in deze winkel mijn meest grote uitgave. Dat begint meteen goed, spookt nog door mijn hoofd. We doen die dag vier winkels aan en daar waar Nanda zich eerst nog afvroeg wel met wat thuis te komen, groeit haar enthousiasme met het uur. Tijdens het winkelen belt Alice. Ze heeft honger en dorst. Kijk, dat zijn de betere berichten. We stappen in de auto in, doen de Lidl aan en gaan op ziekenbezoek bij onze vriendin.

De volgende dag besluit Alice met ons mee te gaan. Hoera! We maakten ons al zorgen maar het lijkt goed te gaan. Waar cola en naturelchips al niet goed voor zijn.  We doen alle winkels overnieuw aan.  Vreselijk vonden Nanda en ik dat natuurlijk. 😉🤣 Maar je hebt wat over voor je vriendin, nietwaar? Met Alice gaat zoiets sowieso in moordend tempo dus voor we het wisten deden we een rij nieuwe winkels aan. 

Na het winkelen gezellig naar het centrum van Boleslawiec, met een prachtig plein, waar we heerlijk hebben gegeten. Het schuimgebak, waar dit restaurant om bekend staat, konden we op onze buik schrijven. Hadden we ons daar nou thuis zo op verheugd, moet je het met een ordinair stuk appelgebak doen. Wat een teleleurstellend vakantie moment. Dan maar op tijd naar bed.

De vierde dag is onze laatste winkeldag. Toch nog even opnieuw naar de Outlet. Het Bunzlau wordt iedere dag ververst dus altijd weer andere decors en modellen. We kijken onze ogen uit hier in Boleslawiec.  Zoveel meer maar ook anders hier dan in Nederland in de winkels. Het is een walhalla van kleuren en modellen. Je weet niet waar je kijken moet. Ik bemerk dat ik er zelfs over droom.

Bij thuiskomst in de sprookjes villa van Dracula, is er een trouwerij gaande. Het is prachtig weer dus we kunnen even lekker op het terras in de zon en deinen mee op de openingsdans van het bruidspaar. Vanwege dit grote feest kunnen we niet in ons hotel eten. We zoeken daarom iets buiten de deur. Later blijkt dat slapen ook niet gaat, vanwege dit grote feest. En zo is de cirkel weer rond en rijden we opnieuw op onze adrenaline huiswaarts.

Wat een paar heerlijke dagen hebben we gehad. Thuis straks alles uitpakken en genieten van onze prachtige nieuwe aankopen.