Dagje München

“Elk nadeel hep z’n voordeel” zei ooit een Amsterdams wijsgeer. Het treinspoor loopt vlak achter onze achtertuin en dat hoor je wel, maar niet echt hinderlijk. De Duitse treinen zijn aardig stil. Het voordeel is dat je met twee minuten lopen op het station bent. En dat kwam weer goed uit voor ons bezoek aan München. 

Na vanmorgen een kaartje online te hebben gekocht (maar niet nadat we onze hele doopceel moesten lichten alsof we een lening van een miljoen wilden doen) op naar het station. De trein vertrekt om 9:48 en natuurlijk (Deutsche Pünktlichkeit) was deze er ook om 9:48.

Drie kwartier later kwamen we aan op Hauptbanhof München. Enorm station, even zoeken naar de juiste uitgang. Toen we er een gevonden hadden, hophop naar de Hop on Hop off bus. We besloten ons als echte toeristen rond te laten rijden. 

Er zijn drie tours, de eerste die we namen was de Nymphenburg-Olympiatour. Zoals de naam al aangeeft, twee stops, de eerste was Schloss Nymphenburg. Jullie weten dat we gek zijn op deze gebouwen, van de buitenkant. Wat een enorm slot dit, niet normaal. Daar kan je het woningprobleem voor een middelgrote stad in één keer mee oplossen!

Het paleis werd in 1664 gebouwd door de Italiaanse architect Agostino Barelli in opdracht van de Wittelsbachse keurvorst Ferdinand Maria van Beieren. Het was een geschenk aan zijn echtgenote Henriëtte Adelheid (van Savoye) na de geboorte van hun zoon en troonopvolger Maximiliaan II Emanuel. Tegenwoordig geef je je echtgenote hooguit een iPhone, maar ja die waren er nog niet. 

Daar in de tuin rondgekuierd, kopje koffie met etwas süsses en weer door naar de bus. 

Next stop: Olympiapark. Hier zijn in 1972 de Olympische Spelen gehouden. De historische Spelen waar een aantal Palestijnse guerrillastrijders van de organisatie Zwarte September het Israëlische onderkomen in het olympisch dorp binnenvielen. De Palestijnen doodden twee Israëli's en gijzelden negen leden van de Israëlische ploeg.

Een ander historisch dieptepunt: het verlies van Oranje in de finale van het WK van 1974 in het Olympia Stadion, ook hier. Oh en die Amsterdamse wijsgeer van het begin was ook daar bij 😅.

In het park even een Duitse worst met senf en semmel genuttigd en toen naar boven in de Olympische toren. Een fenomenaal uitzicht over het park en heel München van 185 meter hoogte. 

Toen was het weer tijd om op de bus te stappen en naar het beginpunt te gaan. Op naar de rode tour, de City Tour. 

Alle highlights kwamen voorbij en we besloten op de Karlsplatz uit te stappen en te lopen naar de Marienplatz. Dat is echt hartje centrum van de Altstadt. Onderweg nog wat winkels ingeweest waar Alice nieuwe Skechers heeft gescoord en ik een leuk hoedje. En we zochten nog een leuk pakje voor Fientje maar konden niet echt wat vinden.

Voor de hop on hop off bussen was het inmiddels te laat geworden dus lopend naar het Hauptbahnhof, kwartiertje lopen. Maar toen begon het pas, zoeken naar het spoor waar we moesten zijn. Spoor 2. Maar stond nergens aangegeven. Maar even ergens gevraagd en bleek dat spoor 2 ondergronds was. We waren even vergeten dat we inderdaad ondergronds aangekomen waren.

We waren van plan in Starnberg (was een stop met de trein) te gaan eten maar hadden geen puf meer. Alice is naar huis gelopen en ik ben nog even naar de super geweest.

Eerst een wijntje in de tuin, toen een lekkere tortellini met gehakt gemaakt, die hadden we wel verdiend.

Ik denk niet dat er nog veel spannende dingen gaan gebeuren met deze oudjes, dus ik sluit vast dit verhaaltje af. Morgen een rustige dag en inpakken want donderdag: Zu Hause!

Guten Abend!