Van Gallipoli naar Tarente

17 september 2019 - Tarente, Italië

Vanmorgen voor het laatst bij Mariana weer heerlijk ontbeten. Matilda het hondje van onze gastvrouw bleef ons toekijken vanaf zijn bank. 

Wat een super B&B hadden we hier. Een grote aanrader!

Als alles weer is ingepakt nemen we afscheid en gaan we naar Tarente via Gallipoli.

Aangekomen in Gallipoli is het  parkeren weer een uitdaging, om wat te snappen van de borden, maar we parkeren aan de haven. Top. 

Op de hoek naar het schiereilandje ligt een mooi fort. We kuieren door het plaatsje, ook hier kleine straatjes met mooie doorkijkjes en hofjes, wat een prachtige plekjes.

We komen langs een kerkje en stappen naar binnen. Er waren restaurateurs bezig met pleisterwerk met patronen, wat een kunstwerken zeg!

Er is een mooi haventje maar ook hier weer veel vuilnis langs de kanten. Jammer dat het zulke viespeuken zijn. Over de muur kijkend zien we nog strand, azuurblauwe zee. De Ionische zee zou dit moeten zijn.

Als we het weer hebben gezien lopen we terug naar de auto en gaan verder de kustroute volgen. Wat een slechte wegen hebben ze hier toch. Als we de auto weer moeten inleveren zullen alle schroeven aangedraaid moeten worden als de auto van te voren al niet is omgeturnd tot Flintstone auto...

Onderweg stoppen we nog bij het strand van Marina di Lizzano. En in Porto Cesareo hebben we nog een broodje gegeten. Klinkt makkelijk maar om wat te vinden moet je wel spoorzoeker zijn.  Ook hier een mooie ruïne gespot aan het strand. Het is bloedheet, geen schaduwplekje te vinden dus gauw weer de auto in!

Nu dachten we een B&B in Tarente te hebben maar de plaats is zo groot, dus we belanden bij Villa Marta in Tarenta, 8 km vanaf het centrum. 

Het is een superdeluxe grote witte villa. Alles is wit! De marmeren trap, de kamers, de hal, de gangen, slaapkamer en kamer, net een ziekenhuis maar nog witter.

Tony spotte nog mooie gekleurde bloemen buiten.

Rond zeven uur de deur maar weer uit om wat te eten te vinden. Eten te vinden is weer een uitdaging. Of het is gesloten of pas zo laat open dat we daar geen zin in hebben.  Rijden maar richting Tarente centrum, druk op de weg, idioten die je aan alle kanten inhalen en we zijn knorrig op mekaar. Toch maar terugrijden en een afhaal pizza dan?  Vlakbij de villa lopen we langs een zaak waarvan je denkt kun je hier alleen wat drinken of ook eten? Ik vraag mangare? Jazeker...

Gelukkig we kunnen hier wat eten.  De jongeman is bij onze tafel en zoef.... halve liter bier en mijn lekkere Spritz over het dienblad op de tafel en op de grond. Begint goed..... gelukkig vrij snel twee nieuwe glazen en het eten was super! Dus eind goed al goed....

Buikjes weer vol.... morgen bij daglicht de stad maar verkennen....

Foto’s

4 Reacties

  1. Diny bp:
    17 september 2019
    De zon straalt van het verhaal, heerlijk!
  2. Wilma:
    17 september 2019
    Heerlijk genieten zeg!
  3. Ingrid:
    18 september 2019
    Zo leuk te lezen als je zelf in Newyork zit en een kopje thee dringt, hier is het tenslotte nog maar avond...X
  4. Ans Huisman:
    18 september 2019
    Wauw, wat weer een mooie kiekjes. Prachtige doorkijkjes, ik krijg zin om m’n koffers te pakken.
    Dat is echt genieten met hoofdletters {ook al gaat niet alles van een leien dakje}
    👍🌺🌞