Het land van ..... BARTJUH!

De reis gaat deze keer niet zo ver, we besloten last minute een weekje Drenthe te boeken, naar het land van Bartje om precies te zijn. Na een tropische week thuis en een zieke Alice en hierdoor bijna niet geklust waren de vooruitzichten voor deze week niet zo best, maar ach, fietsen mee en we zien wel.

Na de auto ingepakt te hebben, fietsen op de drager, eerst even langs Soest, de sleutels brengen bij onze professionele kattenoppasjuffrouw! Want we wilden Gijs niet weer zo'n angstaanjagende autoreis (kotsen en schijten) bezorgen. Beter in z'n eigen huissie laten.

Na een rustige autorit kwamen we in Ees aan. Bekende omgeving want in het nabijgelegen Schoonloo heeft Alice een tijd gebivakkeerd, leuk om alles weer terug te zien. Na onze sleutel gehaald te hebben de spullen in het huisje zetten. Nu viel dat nog niet mee, want ook Landal gaat met z'n tijd mee, we hadden een zeer ingenieuze sleutel gekregen meteen display met een gezichtje. Na twee minuten poerken (en een licht ingehouden moppertje) de deur open en spullen in het huisje. Eerst even naar Appie, boodschappen. Maar het afsluiten van die deur was evenmin een sinecure, we kregen het niet voor elkaar. Na weer enige minuten en weer een licht ingehouden mopperwoordje was ie toch dicht. Eerst maar 'ns langs de receptie voor een korte cursus deuropenen 2.0. Daar bleek dat je de sleutel enkele seconden in het sleutelgat moet houden tot het neutraal kijkende gezichtje veranderde in een lachend gezichtje. Zeg dat dan meteen als je die sleutel afgeeft stomme &%~#}{|* .

Nadat we de boodschappen gedaan hadden en zeer simpel in het huisje konden komen, lekker beetje buiten gezeten, drankje, koken en op de iPad de laatste twee afleveringen van een bloedstollende Franse Netflix serie afgekeken. Eten en op tijd op stok in een van de vier slaapkamers