16 april 2017 onze laatste dag alweer!

16 april 2017

Onze laatste dag alweer aangebroken. Morgen vliegen we naar huis. We hebben niet echt plannen voor vandaag dus rustig aan beginnen met de dag.

Als we alle rituelen gehad hebben besluiten we nog te gaan geocachen.  We rijden naar een naast gelegen dorp en op een soort van pleintje zou een cache verstopt moeten zijn.  We zoeken en zoeken. Draaien elke steen om en halen zowat de palen uit de grond. Es ff kijken... hmmm moeilijke 4á5 sterren heeft ie.. is te merken want na een poos geven we het op.... volgende dan maar... hup in de auto ... andere kant op... een dorpje in met steile weggetjes omhoog... zulke nauwe straatjes dat er nauwelijks een auto door past..... oooeeeeeeiiiii ....jemineee wat smal en steil...... op een gegeven moment zien we niet meer waar we nu heen kunnen rijden.... gelukkig loopt er een man en zegt dat we beter links aan kunnen houden om op een bredere weg te komen... we parkeren de auto dan ergens waar een beetje ruimte is en gaan te voet.  Dat valt ook niet mee maar we gaan... bij de cacheplek aangekomen zoeken zoeken zoeken ... alle hoekjes en gaatjes... hint... de naam van de weg... ja... daar staan we voor. Mooie tegeltjes in een betonnen muur maar alle gaten nagezocht. Ijzers aan de kant... pfff niks te vinden....

Het is heet in de zon en we moeten nog de auto terug zien te vinden door de steile straatjes..... gelukkig onze bolide staat er nog... fles water hmmmmm. 

Wat gaan we doen? Naar het strand dan maar?  We rijden het weggetje naar beneden en vervolgen onze weg.... de verkeerde kant op blijkt. Maaaarrrr heee daar ligt ook nog een cache... nog één poging wagen dan maar.... we draaien de grote zand parkeerplaats op.. bij een klein pleintje met bomen moet ie zijn.... navigatie aan... kompas... 6 mtr, 5 mtr, 4 mtr we komen dichterbij... moet bij de boom zijn... op de knieen en jaaaaaaa hebbes! Uit het doosje het logboekje gehaald en mn naam en datum er in geschreven. Het doosje verstoppen we weer goed voor de volgende geocacher.

Gelukkig toch nog eentje gevonden en nu op naar het strand. Op de boulevard laten we ons bij een tent vallen en gaan aan de cappuccino met warme wafel met aardbeien en slagroom! oh heeeeerlijk! 

We slenteren nog wat rond maar beide moe gaan we naar ons appartementje. 

Laatste keer bij het zwembad nog ff lezen. 

Een vijftal Engelse kinderen zijn tussen ons en een ouder echtpaar aan het voetballen.  De mevrouw had er al iets van gezegd dat ze naar de playground moesten gaan maar van de moeder kreeg ze een middelvinger!

Wat vervelende kinderen zeg! Ze maakten de oude mensen belachelijk en een grote mond! Niet normaal! Op een gegeven moment komt de opa van het klein Engels jochie eraan en ik zeg tegen hem dat the little boy a very big mouth heeft. I know, zegt zn opa!  I will speek to him! Zei dat ze naar the playground moesten aan de andere kant van het hek.  Het ouder echtpaar ergert zich de pleuris en vertrekt! 

We negeren de jongens en even later wordt het wat rustiger.   

De laatste zonnestralen nog even innemen... douchen ... en dan naar Armacao de pera waar we gaan eten. Hmmm lekker garlic bread en dan een overheerlijke pizza en Sangriaaaaaa!!!

En nu lekker slapen, auto om 6 uur inleveren en  din noar huus!

Trusten!